σφηνοκεφαλία

η, Ν

ανατ. παραμόρφωση τού κρανίου κατά την οποία αυτό εμφανίζεται επίμηκες και πεπλατυσμένο στα πλάγια.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. sphenocephalia (< σφηνοκέφαλος + -ία)].